مرضیه دارابی – خبرنگار: انگار قرار نیست پرسپولیس یک روز رنگ آرامش را ببیند. هر روز یک پرونده جدید در فیفا باز می‌شود و کار به اخطار و کسر امتیاز و پرداخت غرامت علاوه بر قراردادهای تلنبار شده می‌کشد.
این همان تیمی است که رقبا، برای فرار از انتقادات فنی، از برخوردهای تبعیض‌آمیز در موردش می‌گویند. پرسپولیس با وجود تمام این مشکلات ریز و درشت و پرونده‌های عجیب و حتی بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی‌اش که در سال‌های اخیر چند بار اتفاق افتاده، ۴ سال قهرمان لیگ برتر ایران و ۲ بار نایب‌قهرمان آسیا شده است.
اکنون نیز ۴ هفته مانده به اتمام لیگ، صدرنشین لیگ برتر و در آستانه پنجمین قهرمانی متوالی است، اما بازیکنانش درصد کمی از قراردادها را گرفته‌اند، یار خارجی هم به خاطر بدقولی رفته و ۶ روز هم به باشگاه در مورد پرونده کالدرون فرصت داده شده است. درحالی‌که امشب (شنبه) سرخپوشان در تهران پذیرای تیم علیرضا منصوریان هستند، با محمود شافعی صحبت کردیم. مربی امروز فوتبال و بازیکن سابق پرسپولیس که البته او در خصوص پرونده رادو، برخلاف دروازه‌بان کروات، حق را به باشگاه می‌دهد.
گفت‌وگوی روزنامه پرسپولیس با این پیشکسوت را در زیر می‌خوانید:
-قبل از اینکه سراغ بازی‌ها برویم، خبرها را دیدید که باز باشگاه تحت‌فشار قرار گرفته و در پرونده کالدرون اخطاریه صادر شده است.
از طریق سایت‌ها متوجه شدم، این مسایل روند تیم را در امتیازگیری تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، آن‌هم در وضعیتی که ۴ بازی مهم در پیش است و به استقبال پنجمین قهرمانی متوالی می‌رویم. کار هم سخت است، خود وزارتخانه هم وضعیت نامتعادلی دارد، دولت دارد عوض می‌شود. وزیر باید به‌عنوان متولی سرخابی‌ها، زودتر از این ورود می‌کرد و کار به اخطار ۶ روزه نمی‌رسید. ضمن اینکه مدیرعاملی که این کار را کرده باید جوابگو باشد. نمی‌شود امروز انتصاب شود و هر اشتباهی خواست بکند و بدون بازخواست فردا برود. الان تمام بار قراردادهای قبلی گردن سمیعی و شکوری افتاده و آن‌ها نمی‌دانند تمرکزشان روی چند بازی مانده و پنجمین قهرمانی باشد یا تسویه‌حساب با بازیکنان و تمدید قراردادها یا این پرونده‌ها در فیفا.
-متاسفانه در مقطع خیلی حساس و بدی هستیم.
بخشی از تفکر مدیریت باید به قراردادها باشد، تسویه‌حساب و تمدید بازیکنان. این ناعادلانه هست که الان سمیعی و شکوری را در این وضعیت قرار داده‌اند. وزارت ورزش باید کمک کند. هم به پرسپولیس و هم به استقلال، باید وزارتخانه فعلی کار آن‌ها را پیش ببرد تا دولت جدید بیاید و این شرایط را مدیریت کند.
-موضوع رادو هم هست. او طی مصاحبه‌ای حرف‌هایی علیه ابراهیم شکوری گفته و معتقد است که این مدیر او را تهدید کرده.
من یک‌چیز کلی بگویم، اصلا بازیکن خارجی ذات ندارد، این را هم با دلیل و برهان می‌گویم چون هم‌زمانی که بازی می‌کردم در تیم‌مان خارجی داشتیم هم در دوره مربیگری در شاهین بوشهر، استقلال خوزستان و حتی داماش این را دیدم که اگر دستت را تا آرنج در عسل کنی، باز هم خارجی دستت را گاز می‌گیرد. او فقط دلار و منافع خودش را می‌بیند. در مورد رادو آیا نباید مدیر برنامه او باسیاست‌های باشگاه همسو می‌شد؟ مگر عید چند بار از او خواسته نشد که شرایط مالی‌اش را اعلام کند؟ چند بار شکوری گفت آماده‌ایم بخشی از مطالبات او را بدهیم، هنوز تیم به لیگ قهرمانان نرفته بود و در شرایط سخت مالی قرار نداشت. شیطنت از طرف مدیر برنامه رادو هست که مدیر برنامه میلیچ هم هست و او نیز نمی‌خواهد به استقلال برگردد. این داستانی که در مورد شکوری گفته‌شده، غیرواقعی و شیطنت مدیر برنامه‌اش هست. بازیکن بدون نظر مدیر برنامه‌اش آب نمی‌خورد.
-جدا از بحث رادو، بازیکنان هم به‌شدت در خصوص عدم پرداختی مناسب گله‌مند هستند و بیانیه مشترک داده‌اند. معمولا هرسال اواخر فصل شاهد این اتفاقات هستیم.
در عین حال که حق تیم است که پولش را بگیرد، اما همه باید شرایط را درک کنند. این شرایط را خوب است مدیریت کنند تا این چند هفته تمام شود. قدمت پرسپولیس با تمام کسانی که با این باشگاه قرارداد دارند بیشتر است، خیلی‌ها با اسم پرسپولیس بزرگ می‌شوند. نام باشگاه از هر نامی بزرگ‌تر است. باشگاه را در شرایط سخت قرار ندهند و شرط نگذارند.
-انتخاب اعضای کادر فنی تیم‌های پایه هم دردسرساز شد.
من معتقدم خلیلی را به نحو احسن انتخاب کردند. گزینه فوق‌العاده‌ای است، ازنظر تحصیلات شرایط خوبی دارد و در این تیم هم زحمت کشیده، او به مسایل آکادمی هم آشناست. بزیک، جباری، حلالی و… همه بچه‌های پرسپولیس هستند. به نظرم تفکر خوبی بوده اما مهم‌ترین بخش در تیم‌های پایه برنامه‌ریزی و ساختارسازی هست. ساختار که داشته باشند نفر تاثیری ندارد و کار برنامه محور می‌شود. همه این نفرات توانمند و انرژیک هستند. چند سال قبل یک بحثی با مهدی مهدوی کیا زمان مدیریت کاشانی داشتیم اما به آن اهمیت داده نشد. اگر مصوبه هیات‌مدیره می‌شد، کارهای خوبی در باشگاه صورت می‌گرفت. حتی می‌شود تا ۵ درصد قرارداد تمام بازیکنان بزرگسال به تیم پایه تعلق بگیرد، این در تمام تیم‌های بزرگ دنیا هم هست.
-به بازی با آلومینیوم برسیم. بعد از تساوی پرسپولیس و فولاد، این بازی را چطور می‌بینید؟
پرسپولیس با فولاد سیاست مدارانه جلو رفت. با توجه به شرایط جوی و اوج گرمای این استان در تیر و مرداد، با آن درجه حرارت و رطوبت بالا، همین که بازنده نباشی، به نظرم برد است. این تفکر درستی بود. ضمن اینکه قبلا تجربه از دست دادن امتیاز زمان برانکو را داشتیم که قهرمانی راحت به اهوازی‌ها داده شد. قطعا پرسپولیس در دیدار با آلومینیوم متفاوت ظاهر می‌شود چون هم میزبان هست و هم اینکه به دنبال حفظ فاصله‌اش با سپاهان خواهد بود.
-غیبت مصدومان چقدر می‌تواند دردسرساز شود؟
خوشبختانه نفرات جایگزین خوب داریم. وقتی ۲۲ بازیکن آماده داری مصدومیت و محرومیت به تیم آسیب نمی‌زند. مثلا اگر در خط حمله عیسی نباشد، عبدی هست، ترابی و امیری هم در حمله خوب ظاهر می‌شوند. پرسپولیس نفر کم ندارد. اکنون عمده‌ترین بحث جمع‌آوری امتیاز برای رسیدن زودتر به قهرمانی پنجم است. دو بازی بعدی امتیاز کامل بگیریم، سپاهان بازی‌های رودررو و سخت‌تری دارد و امتیاز از دست می‌دهد.
-منصوریان هم انگیزه‌های خاص خودش را جلوی پرسپولیس دارد.
او می‌آید که برای پرسپولیس دردسرساز شود. ضمن اینکه آلومینیوم در هفته‌های گذشته فقط به گل گهر باخته و این مقدار کار را سخت می‌کند. آن‌ها می‌خواهند روند امتیاز ندادن خود را حفظ کنند. مقابل تیم منصوریان باید باهوش و با برنامه پیش برویم.
-در خبرها دیدید که امیرعابدزاده به لالیگا پیوسته؟
از این اتفاق خوشحالم. به احمدرضای عزیز که خودش اسطوره این پست بود و خیلی در پرسپولیس و تیم‌ملی زحمت کشید تبریک می‌گویم.
-فکر می‌کنم شما هم با ما هم‌نظر باشید که حالا خیلی مانده که امیر به‌پای پدرش برسد. با این وجود احمدرضا کل دوره فوتبالش در ایران بازی کرد اما پسرش حالا به لالیگا رسیده.
قطعا موافقم. احمدرضا یک استثنا بود.
-اگر عابدزاده امروز فوتبال بازی می‌کرد، باید به کدام تیم می‌رفت؟
اولا که سطح انتقال بازیکن و پیشرفت فوتبال نسبت به زمانی که من و عابد زاده بازی می‌کردیم و هم باشگاهی بودیم، خیلی فرق کرده و با دوره امیر متفاوت است. دوما نوع امکانات، نگرش تیم‌ها و جذب بازیکن خارجی نسبت به زمان ما تغییر کرده، به جرات می‌گویم اگر احمدرضا امروز فوتبال بازی می‌کرد، با آن سطح فوتبال، گلر اول بارسلونا و یا رئال می‌شد.
