دراگان اسکوچیچ درست زمانی به تیم‌ملی فوتبال آمد که همه از صعود به مرحله بعدی ناامید شده بودند. علاوه بر ناامیدی، تحقیری تلخ را نیز مقابل ۲ حریف سنتی تجربه کرده بودیم؛ مقابل بحرین و عراق.
بردن تیم‌های حوزه خلیج‌فارس، به خاطر خیلی از مسایل همیشه برای مردم ما خیلی مهم بوده، یکی اینکه همواره سطح فوتبال‌مان را بالاتر از این تیم‌ها می‌دانیم و دیگر آنکه بازی با تیم‌های عربی همیشه حاشیه‌های خاص خود را داشته است. از این‌رو، وقتی فقط در گروه C مرحله نخست مسابقات مقدماتی جام‌جهانی، تنها ۲ تیم کامبوج و هنگ‌کنگ را برده بودیم و به شکل بدی مغلوب بحرین و عراق شده بودیم، درحالی‌که سرمربی بلژیکی پیش از بازی آخر، به بهانه‌ای، ساز رفتن کوک کرده بود، حاشیه زیادی پیرامون تیم‌ملی ایجاد شد.
کرونا بازی‌ها را برای مدتی نسبتا طولانی به عقب انداخت اما در این مدت، پرونده‌ای عجیب‌وغریب در فیفا باز شد: غرامت ۱۷۰ میلیارد دلاری!
حالا علاوه بر اینکه شانس صعودمان بسیار کم شده و غرورمان با شکست مقابل بحرین و عراق جریحه‌دار شده بود، شوک میلیاردی هم بر قامت نحیف فوتبال پرحاشیه و بدون مدیریت‌مان وارد شده بود.
***
شوکی که عدم صعود به مرحله نهایی گزینشی جام‌جهانی می‌توانست تیر خلاص بر پیکر فوتبال ورشکسته‌مان باشد، اما در همان وقت؛ درست درجایی که بار دیگر پرونده‌هایی از زیاده‌خواهی‌ها و حاشیه‌سازی‌های کارلوس کیروش منتشر شده بود و پرونده مارک ویلموتس بلژیکی را به دادگاه حکمیت ورزش فرستاده بودیم، فدراسیونی که با سرپرست اداره می‌شد و پیش از آن با استعفای مهدی تاج مواجه شده بود، یک مربی بدون حاشیه کروات را برای تیم‌ملی انتخاب کرد.
اسکوچیچ در اهواز مربیگری می‌کرد، او را انتخاب کردند چون در دسترس‌ترین مربی خارجیِ ارزان قیمت و بدون حاشیه بود. همان‌طور هم که پیش‌بینی می‌شد او برخلاف مربیان پیش از خودش، هیچ حاشیه‌ای برای فوتبال ایران درست نکرد. بی‌سروصدا بازی‌های لیگ را به تماشا نشست و لیست انتخاب کرد.
برنامه داد و با همان امکانات محدود و بدون بازی دوستانه، راهی منامه شد. جایی که در موردش می‌نوشتیم: جهنم منامه، اما تیم اسکوچیچ درحالی‌که بحرینی‌ها با قلدری و نفوذ در نهاد فاسد AFC توانسته بودند میزبانی این مرحله را بگیرند، به چهار برد خوب و راضی‌کننده رسید.
طبق انتظار هنگ‌کنگ و کامبوج را برد و از سد بحرین به‌راحتی عبور کرد و عراق را هم با شکست روانه ساخت تا هم انتقام دور رفت را از آن‌ها بگیرد و هم اینکه به‌عنوان تیم اول گروه راهی مرحله بعدی شود.
***
تیم هنوز در منامه بود که صحبت از آینده تیم‌ملی فوتبال شد. آنچه در رسانه‌ها آمد، پایان قرارداد اسکوچیچ با فدراسیون فوتبال ایران در پایان مرحله اول مقدماتی جام جهانی بود. بدین معنی که ادامه همکاری با این مربی کروات، مستلزم عقد قرارداد جدید بود.
هرچند اسکوچیچ در مصاحبه‌ای گفته بود که قرارداد او اتوماتیک وار تمدید می‌شود. به هر شکل تیم با این مربی موفق شده بود و جدا از بحث‌های فنی که اصلا چه لزومی دارد سرمربی تیمی که موفق عمل کرده، تغییر کند، ازنظر اخلاقی هم کاری نادرست بود که با اسکوچیچ قطع همکاری شود.اولین برداشتی که از مصاحبه عزیزی خادم بعد از موفقیت در منامه شد، این بود که او تمایلی به حفظ اسکوچیچ ندارد. جدا از اینکه انتخاب، در این مقطع کار سختی است، در فوتبال ایران همیشه پای دلال‌ها و واسطه‌ها در قراردادهای خارجی وسط می‌آید و این سود هنگفتی را از محل قرارداد جدید به جیب خیلی از واسطه‌ها سرازیر می‌کند. از این‌رو خیلی از اصرارها برای تغییرات، در اغلب مواقع برای پر شدن جیب عده‌ای است و در آن نفع فنی وجود ندارد.
در مورد اسکوچیچ هم به نظر می‌رسد شبیه چنین ماجرایی در کار باشد. او مربی گران‌قیمتی نیست که بستری برای لفت‌ولیس عده‌ای فراهم شود.
در عین حال، تغییر کادر فنی در فاصله کوتاه تا مرحله نهایی گزینشی جام‌جهانی، هرگز کار منطقی به نظر نمی‌آید.
روز گذشته بیژن ذوالفقارنسب پیشکسوت فوتبال در مصاحبه‌ای حرف‌های جالبی را مطرح کرده است. او با اشاره بازی عجیب با رم و شکست سنگین تیم ایوویچ، گفته که ۱۰ روز به جام‌جهانی مانده بود که ایویچ تصمیم گرفت بدون ترکیب اصلی خود با تیم آ. اس رم ایتالیا بازی کند تا دستش برای حریفان رو نشود. به همین خاطر تیم داخل زمین به هم ریخت و آن شکست رقم خورد. ایوویچ را فدراسیون ساعت ۵ صبح برکنار کرد، درحالی‌که دسترنج او در جام جهانی درخشید. او در خصوص برکناری ایوویچ گفته: « این تعویض توسط عده‌ای از افراد رسانه‌ای بود که وارد جزییاتش نمی‌شوم ولی آگاه به آن هستم. آن تصمیم به صلاح فوتبال کشورمان نبود.»
ذوالفقارنسب در ادامه گفته است: «اگر می‌گویم اسکوچیچ زودتر عوض شود به این معنا نیست که هرکسی را به‌جای او بیاورند. مربی تیم‌ملی باید کارکشته و درجه یک باشد و در ۱۰ مورد باید برایش شرایط بگذارند نه اینکه یک ایجنت مربی معرفی کند و روی او تبلیغات شود. با احترام به همه مربیان ایرانی می‌گویم اگر قرار است یک مربی ایرانیِ فامیل عزیزی خادم (رییس فدراسیون فوتبال) سرمربی تیم‌ملی شود، همین آقای اسکوچیچ می‌تواند بهترین مربی باشد و این کار را نکنند.»
حالا همه دیگر می‌دانند که ایجنت‌ها پای ثابت این تغییر هستند. خیلی از پیشکسوتان فوتبال در این باره صحبت می‌کنند. بلاتکلیفی هم هرگز برای فوتبال ایران خوب نیست، برای تیمی که به‌مراتب حریفان سخت‌تری در مرحله نهایی گزینشی جام‌جهانی دارد.
