با سهل‌انگاری اتفاق افتاده باشد یا این‌که با علم و آگاهی روی‌داده باشد خود باشگاه باید توضیح بدهد و مخاطب هم تصمیم می‌گیرد که قانع بشود یا نه. ابراهیم فتاحی_خبرنگار: درهرصورت نتیجه‌اش وقوع یک اتفاق جدید در فوتبال ایران یا حداقل باشگاه پرسپولیس است.
*برای اولین بار نگفتند به ما چه؟!!
رسم همیشگی در پرسپولیس این است که مدیران تا بتوانند انجام تعهداتی که به شکایت و حکم کشیده است، عقب می‌اندازند. گاهی پیش‌آمده است که معادل همان بدهی هزینه کرده‌اند تا پرداخت اصل آن را عقب بیندازند، چون به یک عادت بدل شده بود. گاهی واقعاً این‌طور بود که آه در بساط نداشته‌اند حالا این‌که تقصیر نداشتند یا عرضه پول پیدا کردن نداشتند یک بحث دیگر بود. گاهی هم پول بود ولی برای ولخرجی لازم داشتند چون از دل ولخرجی‌ها پورسانت و سهم برای خودشان و اطرافیان بیرون می‌آمد. خلاصه هر بار چه امکان تسویه بدهی را داشتیم و چه نداشتیم، هر کاری می‌کردیم آن را عقب بیندازیم. پرونده که به دادگاه عالی ورزش می‌رفت یک نفس راحت می‌کشیدند. احتمالاً پیش خودشان می‌گفتند؛ گور بابای نفر بعدی. چون هیچ مدیری این‌قدر در پرسپولیس نمی‌ماند که پرونده‌ای در زمان وی به CAS برود و وقتی حکم نهایی می‌شود خودش بر سر کار باشد. یکی از رویه‌ها در پرسپولیس همین بود و حالا اگر این حلقه پاره شود یک اتفاق نادر که هیچ، بلکه یک اتفاق بکر و بدیع در پرسپولیس روی‌داده است. این‌که مدیری نمی‌خواهد بگوید به من چه؟ با این‌همه هزینه جاری برای باشگاه که معلوم نیست می‌خواهد از کجا بیاورد سراغ بستن پرونده‌هایی رفته است که برایش نزدیک به یک‌میلیون و ۵۵۰هزار یورو هزینه به بار می‌آورد. تقریباً اولین ایده‌ای که به ذهن هر مدیری می‌رسد این است که کار را به هر قیمت به آینده موکول کند ولی در پرسپولیس واقعاً برنامه این است که این پرونده‌ها را همین‌جا ببندند. به نرخ زمان نگارش این مطلب ما درباره نزدیک به ۴۰میلیارد تومان هزینه صحبت می‌کنیم.
در کنار تمام انتقادهایی که همیشه وجود دارد و حتی می‌توان همین حالا مطرح کرد و در کنار تمام بدوبیراه‌هایی که در فضای مجازی مطرح می‌شود این حقیقت وجود دارد که اگر باشگاه این پول را در جیب خودش بگذارد ، می‌تواند در نقل و انتقالات ۲ تیم پرسپولیس ببندد. در واقع مدیران پرسپولیس برای بستن این پرونده‌ها احتمالاً خود را در شرایط سختی قرار می‌دهند چون اکثریت هوادارانی که تریبون دارند با اولین ناکامی باشگاه در حفظ یک بازیکن یا جذب ستاره‌ای که حتی قصد خریدش را نداشته شدیدی‌ترین انتقادها و البته توهین‌ها را نثار مدیران مجموعه خواهد کرد. آن‌هم در فضایی که هرقدر بیشتر به عوامل پرسپولیس توهین کنید احتمالاً متعصب‌تر تلقی می‌شوید.
*مارکو، ایگور و زلاتکو مقدم بر برانکو
و اما انجام این کار آسان هم نیست. پرسپولیس باید تصمیم بگیرد که چگونه این پروژه چند ۱۰ میلیاردی را مدیریت کند. اگر اندوخته‌های بلوکه‌شده در فیفا و درآمد حاصل از انتقال بیرانوند نبود، واقعاً معلوم نبود در این مقطع چه بلایی بر سر پرسپولیس می‌آمد و اگر منصف باشیم باید بگوییم برانکو و همکارانش قرار است پولی را بگیرند که خود با عملکردشان بانی تأمین بخشی از آن بودند و البته از یاد نبریم که برانکو با رساندن پرسپولیس به فینال آسیا در آن جا هم برای باشگاه نزدیک به ۲ میلیون دلار به ارمغان آورده بود.
همان‌طور که روز گذشته گفتیم، یک خطر بالقوه برای پرسپولیس این است که ۴پرونده همزمان روی میز کمیته انضباطی می‌رود. این خیلی متفاوت با زمانی است که شما با یک پرونده روبرو باشید و این می‌تواند باعث رفتارهای متفاوت شود. حتی کارشناس حقوقی کشورمان در این ارتباط بنا بر تجزیه‌وتحلیل خود سخن می‌گویند. حداقل در متن ترجمه‌شده آیین‌نامه انضباطی فیفا تنها موردی که می‌تواند به این حالت نزدیک باشد تبصره ۳ از بند یک ماده ۱۵ است که در بخشی از آن آمده است؛ «در صورت تداوم ناتوانی، تکرار دوباره یا نقض جدی یا امکان نداشتن تحمیل ممنوعیت نقل‌وانتقالات یا هر دلیل دیگری، کسر امتیاز یا سقوط به دسته پایین‌تر هم می‌تواند علاوه بر ممنوعیت از نقل و انتقالات در نظر گرفته شود.»
به این موضوع در روز گذشته هم پرداختیم، با این اوصاف مدیریت موارد از سوی باشگاه تعیین‌کننده است. قطعاً رفتار کمیته انضباطی با پرسپولیس بین زمانی که ببینند باشگاه به‌کلی بی‌توجه است با هنگامی‌که محرز شود اقدامات عملی انجام‌شده و برنامه زمان‌بندی وجود دارد متفاوت است.
*باشگاه پرسپولیس این مدیریت را چگونه اعمال می‌کند؟
پرسپولیس اگر یا یک‌میلیون یورو پرونده برانکو را ببندد بازهم ۳ پرونده باز و حکم اجرانشده دارد. در حالی که با کمتر از این رقم مثلاً ۸۰۰ هزار یورو می‌تواند ۳ پرونده زلاتکو، ایگور و مارکو را ببندد و یک‌رقمی را هم به برانکو پرداخت کند. خوش‌مان بیاید یا نیاید راهکار دوم بهتر و منطقی‌تر به نظر می‌رسد و شواهد و قرائن هم اجرای همین را نشان می‌دهد.
باشگاه پرسپولیس در ارتباط با زلاتکو و ایگور به فیفا نامه زده است که طلب این ۲ را از محل مطالباتش پرداخت کنند. البته با توجه به موارد قبلی انتظار این است که کاملاً میسر باشد. مساله این است که موضوع کمی زمانبر است و کمیته انضباطی روز ۱۶ مرداد باید مطمئن شود که طلب این ۲ پرداخت شود تازه آن زمان هم معلوم نیست که جریمه را لحاظ نکنند. علی ایحال باشگاه دنبال این است که هر چه زودتر نامه‌ای را از بخش مالی فیفا دریافت کند تا بتواند آن را ارائه بدهد.
نفر بعدی استیلینوویچ است. با توجه به این‌که سرپرست باشگاه پرسپولیس در نامه‌نگاری با فیفا نامی از او نبرده به نظر می‌رسد پول او به حسابش واریز شود تا فقط پرونده برانکو باقی بماند. او بدون سود ۵ درصدی ۱۱۴ هزار یورو طلب داشت. اگر طلب او امروز و فردا پرداخت شود و قبل از آن جلسه در حسابش باشد می‌تواند روی کمیته انضباطی تأثیر بگذارد.
*مدیریت برانکو با حسن نیت عملی
و اما این تمام ماجرا نیست. قبل از هر چیز مهم است بدانیم روز ۱۶ مرداد باید منتظر چه چیز باشیم. در ماده ۱۵ آیین‌نامه انضباطی چنین آمده است؛ «هرکسی که نتواند به شخص دیگری (مثل بازیکن، مربی یا یک باشگاه) یا فیفا پولی را به‌صورت کامل یا جزئی پرداخت کند، حتی باوجود حکم یک‌نهاد، یک کمیته یا هر چیز دیگری مربوط به فیفا یا حکم CAS (دستور مالی)، یا هر شخصی که نتواند احکام نهایی (غیرمالی) اتخاذشده توسط یک‌نهاد، یک کمیته یا هر چیز دیگری مربوط به فیفا یا CAS را انجام دهد:
الف) به دلیل عدم اجرای حکم جریمه می‌شود. علاوه بر این:
ب) یک مهلت ۳۰ روزه برای پرداخت مبلغ یا انجام حکم غیرمالی به آن داده می‌شود.
این البته برای زمانی است که شما با یک پرونده حل‌نشده وارد جلسه می‌شوید و پرسپولیس هم آن‌طور که شنیده می‌شود دنبال همین است. در این صورت باید جریمه شویم و بعد مهلتی ۳۰ روزه بگیریم.
در مرحله فعلی این‌یک موفقیت خواهد بود اگر تعدد پرونده‌ها اتفاق دیگری را رقم نزند و بعد پرسپولیس باید از زیر سنگ هم که شده پول جور کند تا طلب برانکو را بدهد.
در اینجا البته یک مساله وجود دارد. آن مهلت ۳۰ روز زمان حداقلی است. این‌یک هنر است که نحوه تعامل و پرداخت به شکلی باشد که برانکو را مجاب به دادن زمان بیشتر کند. کمیته انضباطی فیفا برای اقدام بعدی منتظر درخواست او خواهد بود. برانکو در این دعوای حقوقی هرچند پولش را از پرسپولیس می‌گیرد ولی به نظر خودش را طرف حساب با پرسپولیس نمی‌داند. به‌نوعی این احساس وجود دارد که شاید او خود را طرف حساب با وزارت یا افرادی می‌بیند که نظرشان بر پایان دوران او با پرسپولیس بود. ولی به‌هرحال اقدام باشگاه در انجام پرداخت‌ها هم نمی‌تواند دور از نظر او بماند.
*بمب در پرسپولیس
البته یک نکته مبهم هم وجود دارد که به برانکو و مدیریت فعلی مربوط نمیشود. بحث به همان دورانی برمی‌گردد که زمزمه جدایی او سر داده‌شده بود. خب، برانکو خیلی زودتر از اتفاقات سریالی برای رفتن برنامه‌ریزی کرده بود. وسایلش را برده بود و با الاهلی هم صحبت‌هایی داشت. در واقع اتفاقات روزهای آخر تا حدی گمراه‌کننده و در حکم تیر خلاص بود. در همان زمان شائبه همه هواداران این بود که برانکو می‌رود تا با افت پرسپولیس و ایجاد حاشیه‌ها و تنش‌ها، امکان قهرمانی دیگر تیم‌ها فراهم شود. حالا این شائبه وجود دارد که این بمب دو زمانه بود و انفجار دوم برای زمان کنونی است که پرداخت مطالبات وی و دستیارانش دست باشگاه را به‌نوعی خالی می‌کند و این امر به‌هرحال روی نقل و انتقالات و سرنوشت تیم در فصل آینده تأثیر می‌گذارد. در توجیه این استدلال گفته می‌شود اگر چنین نبود پرسپولیس پرونده مالی را می‌توانست در همان مرداد سال ۹۸ ببندد. این پرونده در آن زمان بدون در نظر گرفتن اندوخته باشگاه در فیفا و درآمد انتقال بیرانوند با حدود ۷درصد بودجه پیش‌بینی‌شده بسته می‌شد و حالا با نزدیک به ۴۰ درصد بودجه‌ای که از فعالیت‌های تبلیغاتی و برندینگ، قابل تحقق به نظر می‌رسد.
انتهای پیام/
