تراکتور در هفته چهارم لیگ‌برتر، ۲بریک مغلوب پیکان شد. فیروز کریمی استعفا داد یا استعفایش دادند، خیلی اهمیت ندارد. او نه اولین و نه آخرین مربی‌ای خواهد بود که خیلی زودتر از حد تصور، نیمکت این تیم را ترک می‌کند.
حالا دیگر نزدیک به ۳سال و نیم است که تراکتورسازی به زنوزی واگذار شده، این واگذاری اما هرگز برای این تیم آرامش و ثبات نداشته و تراکتور طی این سال‌‌‌‌ها در معرض بیشترین تغییرات ممکن در همه بخش‌‌‌‌ها بوده است. به صورت میانگین هر سال ۴ سرمربی و ۴ مدیرعامل عوض شده‌اند و تراکتور در هیچ فصلی رنگ ثبات را به خود ندیده است. مهم‌ترین مسئله نیز در ۳ سال گذشته، ردپای دلالان اطراف باشگاه بوده که تقریبا در تمام تصمیمات سهم داشته‌اند.
شنیده می‌شود که حتی دلالان در جدایی کریمی از تراکتورسازی نقش داشته‌اند، همانطور که آنها در حضور پرتعداد خارجی‌‌‌‌‌های بی‌کیفیت در این تیم نقشی اساسی و پررنگ ایفا کرده‌اند. خارجی‌‌‌‌‌هایی که بعضی از آنها حتی بدون یک دقیقه بازی احکام سنگینی علیه تراکتورسازی گرفته اند. نیازی به یادآوری قراردادهای عجیب و غریب با کنستانت که مشکل قلبی داشت یا استوکس، اروین، فورچونه، میمبلا و مازولا که همه آنها با قراردادهای سنگین به این تیم پیوسته و بعد از مدت کوتاهی رفتند، نیست. همان وقت رسانه‌‌‌‌ها در مورد تراکتورسازی با کنستانت از عقد قرارداد یک دلال با این بازیکن پرده‌برداری شد. قرارداد با کنستانت حتی توسط مدیران باشگاه اتفاق نیفتاد و این دلال در برگه قرارداد به عنوان مدیر باشگاه امضا زد، درحالی که سمتی در تراکتورسازی نداشت. در بیش از ۳ سال و نیمی که باشگاه تراکتورسازی به محمدرضا زنوزی واگذار شده، تنها یک چیز ثبات داشته و آن هم هوادارانی بوده‌اند که جان‌شان را برای این تیم می‌دادند، باقی چیزها همه در این تیم موقت بوده است.
تراکتورسازی تیم رفت‌و‌آمدهای عجیب بوده است و حتی پیش از آغاز لیگ‌برتر، آنقدر بدهی‌‌‌‌ها اوج گرفته و حواشی بر متن غلبه کرد که صحبت از انحلال این تیم پرطرفدار مطرح بود. هرچند کریمی مسئولیت فنی این تیم را برعهده گرفت، اما پرواضح است که مشکلات به قوت خود باقی است و همچنان خطر انحلال بیخ گوش باشگاه است. از وعده بستن تیم کهکشانی از سوی محمدرضا زنوزی و بریز و بپاش و خریدهای گران‌قیمت مانند دژآگه، شجاعی، حاج‌صفی و آوردن مربی بزرگی مثل جان توشاک، این امیدواری ایجاد شده بود که شاید تراکتورسازی به عنوان یک تیم خصوصی قدرتمند به قطب جدید فوتبال ایران تبدیل شود. هرچند این تیم از گذشته رقیبی قابل احترام برای پرسپولیس بوده و پیش و پس از مالکیت زنوزی، همیشه می‌توانسته مقابل تیم‌‌‌‌‌های بزرگی چون پرسپولیس، استقلال، سپاهان و… قد علم کند، اما در عمل هرگز شاهد چنین اتفاقی نبوده‌ایم.
توشاک، تقوی، لیکنز در سال اول، دنیزلی، شیخ‌لاری و الهامی در سال دوم و منصوریان، شجاعی و رسول خطیبی ۹ سرمربی تراکتور در سه فصل گذشته بودند. زنوزی که رکورددار تغییر مدیرعاملی هم هست، وعده داده بود بازیکنانی را به تراکتورسازی خواهد آورد که تاکنون فوتبال ایران بازیکنانی به این کیفیت ندیده است.
وعده‌ای که البته هیچ وقت محقق نشد و فورچونه‌ای که باشگاه تراکتور در زمان عقد قراردادش او را گران‌ترین بازیکن تاریخ لیگ ایران معرفی کرده بود، سنگین‌ترین حکم را علیه این باشگاه گرفت. محصول این همه هزینه و تغییر طی این چند سال، تنها قهرمانی در جام حذفی در سال گذشته و صعود این تیم به مرحله بعد لیگ قهرمانان آسیا بوده که قطعا با وعده‌‌‌‌‌های زنوزی فاصله زیادی داشته است.
تراکتورسازی سومین شکست فصلش را در هفته چهارم لیگ‌برتر تجربه کرد. فیروز کریمی هم نتوانست مشکلی از مشکلات این تیم کم کند و چیزی که مشخص است، مسئله این تیم پرهوادار تبریزی، صرفا فنی نیست و تا در بخش مدیریت اصلاحات لازم صورت نگیرد و کارها در ساختار درست خود پیگیری نشود، تراکتورسازی از بحران خارج نخواهد شد. حتی اگر در ادامه با سرمربی جدید، تراکتورسازی بتواند وضعیتش را در جدول بهبود بخشد، این موقتی خواهد بود. یک چیزهایی در این باشگاه درست نهادینه نشده و مشکل در جایی غیر از نیمکت باشگاه و میز مدیرعاملی است.
فیروز کریمی هرچند بعد از شکست سوم تیمش در هفته چهارم، مسئولیت شکست را پذیرفت اما به شدت به انتقاد از بازیکنانش پرداخت. او گفته بود در تعطیلات لیگ می‌تواند روی تیمش کار کرده و ضعف‌‌‌‌ها را پوشش دهد تا تیمش از بحران خارج شود، اما چند ساعت بعد از این نشست خبری، خبر استعفای او اعلام شد که با توجه به برنامه‌‌‌‌‌هایی که این مربی برای آینده اعلام کرده بود، طبیعتا کناره‌گیری اجباری در مورد فیروز کریمی اتفاق افتاده است.
استعفا یا برکناری، چالش جدیدی برای تراکتورسازی در ۳ سال و نیم اخیر نبوده، آنها به این وضعیت عادت دارند.
حالا از جواد نکونام به عنوان جانشین احتمالی فیروز کریمی یاد می‌شود. باید دید نکونام که نشان داد مربی باهوشی است و تا اینجای کار هم کارنامه قابل دفاعی در امر مربیگری داشته، حاضر به قبول مسئولیت تیم بحران‌زده تراکتورسازی است؟
