مرضیه دارابی – خبرنگار: تیم‌ملی فوتبال کشورمان در اولین بازی مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی با بردی اقتصادی از سد سوریه گذشت. درحالی‌که اسکوچیچ به دلیل کرونا روی نیمکت نبود، بازی به لحاظ فنی کارشناسان را راضی نکرد.
پیش از بازی ایران و سوریه با حسین عبدی کاپیتان پیشین سرخپوشان تماس گرفتیم. او گفته بود شاید به ورزشگاه رفته و بازی را از نزدیک تماشا کند، اما این اتفاق رخ نداد و سرمربی سابق تیم‌ملی نوجوانان از خانه تماشاگر این مسابقه بود.
درخصوص دیدار ایران سوریه، انتخاب مهدی مهدوی‌کیا به عنوان سرمربی تیم‌ملی امید و نقل و انتقالات سرخپوشان، خبرنگار روزنامه پرسپولیس گفت‌وگویی با حسین عبدی مربی فوتبال و پیشکسوت قرمزها داشت که در زیر می‌خوانید:
-تیم‌ملی هرچند برد، اما عملکرد شاگردان اسکوچیچ راضی‌کننده نبود. نظر کارشناسان را که می‌خواندم، همه تقریبا متفق‌القول نسبت به بازی‌های آینده نگران بودند.
من اولا تبریک می‌گویم که ایران توانست بازی را ببرد. کسب ۳ امتیاز مهم بود که گرفتیم. در بازی‌های گروهی ۳ امتیاز بازی اول خیلی اهمیت دارد و تیم را جلو می‌اندازد. این خوب هست ولی گارانتی لازم برای ادامه کار نیست. حتما باید بازی‌های بعد را با منطق بهتری جلو بروند. به نظر من در نیمه اول پرس زیادی کردند، تیم سوریه عقب رفته بود. خیلی طبیعی بود توپ بیشتر دست ایران باشد آن‌ها آمده بودند یک امتیاز بگیرند و اگر به گل برسند، برای‌شان عالی بود. نیمه اول توپ دست ایران بود اما ضد حملات آن‌ها با بازیکنان سرعتی که در کناره‌ها داشتند، دنبال شد و آن‌ها در شروع مجدد از دروازه‌بان‌شان به سرعت به زمین ایران رسیدند و خوب ظاهر شدند. حتی یک موقعیت خیلی خوب به دست شماره ۱۲ سوریه رسید که زد بیرون و اگر توپ را به چارچوب می‌زد خیلی وضع فرق می‌کرد. بچه‌های ما هم حملاتی داشتند که موفقیت‌آمیز نبود. در نیمه دوم به گل رسیدیم، بچه‌ها یک حرکت خوب را انجام دادند و با ریباند مدافع، ایران به گل رسید. اگر جهانبخش خودش همان ضربه را زده بود دروازه‌بان می‌گرفت. در این بازی موقعیت چندانی نداشتیم، آن‌ها یکی، دو تا موقعیت در ضربات ایستگاهی داشتند.
-این‌طور که پیداست شما هم از روند بازی تیم‌ملی خیلی راضی نبودید؟
بابت سه امتیاز خیلی خوشحال شدم اما نوع بازی و ناهماهنگی بین خطوط و بازیکنان نگران‌کننده بود. این نشان می‌دهد حتما باید بازی تدارکاتی داشته باشیم. این‌طوری نیست که همین‌طوری بدون بازی تدارکاتی بتوانیم از بازیکنان‌مان عملکرد فوق‌العاده‌ای ببینیم. شاید ۴ بازی در مرحله قبلی که بدون تدارکاتی، موفقیت‌آمیز رقم خورد، یک اتفاق بود. این نباید در تیم‌ملی بدعت شود که تدارکاتی را برای تیم‌ملی به فراموشی بسپاریم در حالی که حتما لازمه یک کار گروهی، تمرین بر کار گروهی در شرایط مشابه بازی اصلی هست، فارغ از اینکه ببریم یا ببازیم. در بازی غیررسمی جای چک کردن بازیکنانی است که تاکنون در تیم‌ملی بازی نکرده‌اند. اینکه برای اولین بار در یک بازی رسمی از آن‌ها استفاده کرد، کار خطرناکی است.
-قبل از آغاز بازی‌ها شایعاتی غیررسمی مبنی بر وجود دلالی در لیست تیم‌ملی در گوشه و کنار مطرح بود. برخی عملکرد غیرقابل‌قبول برخی بازیکنانی که برای اولین بار به تیم‌ملی دعوت شدند را در تایید شایعه قبلی مطرح می‌کنند.
من در این رابطه اصلا چیزی نشنیدم. تیم‌ملی جای همه بازیکنان خوب این سرزمین هست چه کسانی که داخل کشور بازی می‌کنند و چه در خارج ایران. باید بهترین‌ها به تیم‌ملی راه پیدا کنند. من اطلاع دیگری از این موضوع ندارم.
-بازی بعدی تیم‌ملی در این هفته مقابل عراق است. دیداری که در دوحه برگزار می‌شود.
عراق در سئول صفر- صفر کرد و کار بزرگی انجام داد. این نشان می‌دهد که آن‌ها آمادگی لازم ازنظر تکتیکی و تاکتیکی برای این بازی‌ها را دارند. دفاع کردن در فوتبال هنر هست و یک تیم این هنر را باید داشته باشند که مقابل تیم مدعی مساوی کند. آن‌ها الان با روحیه بهتری به قطر رفته‌اند و الان آنجا استراحت می‌کنند، تیم‌ملی ما هم باید هر چه زودتر خودش را به قطر برساند. ازنظر بدنی که در دیدار با سوریه فشار زیادی به تیم وارد نشد اما ازنظر روانی باید ریکاوری شوند. من فکر می‌کنم تیم باید سریع‌تر به قطر برود تا بار روانی را از بچه‌ها برداریم و انگیزه لازم برای کسب سه امتیاز بازی بعدی را به آن‌ها بدهیم تا بازی بهتری را به نمایش بگذارند.
-عمان هم با برانکو ژاپن را برد.
درهرصورت بازی‌های اول سورپرایز خودش را دارد. در ادامه باید دید تیم‌ها چه کار می‌کنند. کره هم با عراق صفر -صفر کرده و این به نفع عراق هست اما معلوم نیست باز هم این سورپرایز ادامه پیدا می‌کند. همین بازی ایران و سوریه، اگر آن توپی که به جهانبخش رسید، گل نمی‌شد، یا هد آن‌ها یا تک‌به‌تک‌شان گل می‌شد، آن‌ها می‌بردند و این یک شگفتی بود. اتفاقات در فوتبال نقش مهمی دارند. یک توپ دقیقه آخر ناخواسته به دست مدافع می‌خورد و نتیجه کار عوض می‌شد. در فوتبال اشتباهات خیلی تاثیر دارد و مهم کنترل این اشتباهات هست. با یک اتفاق در یک بازی، تصور نکنیم همیشه از این اتفاقات هست.
-و انتخاب مهدی مهدوی کیا. خیلی‌ها تصور نمی‌کردند او این مسوولیت را در تیم امید با ناکامی چندین دهه ای، بپذیرد. کار او خیلی ریسکی بود.
چه عرض کنم. اول تبریک می‌گویم به مهدی و امیدوارم در کارش موفق باشد. بعد اینکه درهرصورت مدیران فدراسیون و کمیته فنی‌اش مختار هستند هرکسی را انتخاب کنند. به‌هرحال کار بسیار سختی است، نیاز به تجربه لازم و کار سنگین دارد و این تیم زمان خیلی کمی دارد. بزرگ‌ترین دشمن مهدی و تیم‌ملی امید زمان است، درواقع آن‌ها باید با زمان مسابقه دهند. باید سریع‌تر به شناخت بازیکنان بپردازند، اردو تشکیل داده و بازی دوستانه داشته باشند تا به تورنمنت اصلی برسند. اشتباه نکنم مهرماه باید اسامی را رد کنند و آبان بازی‌ها شروع می‌شود. زمان فوق‌العاده کم است. سریع‌تر باید اعضای کادر فنی تیم مشخص شوند، بعد به شناخت کافی از بازیکنان برسند. البته در این میان باید دید استراتژی تیم‌ملی امید برای آینده چه هست، آیا برای این بازی‌ها صرفا می‌خواهند بازیکن دعوت کنند و یا اینکه به آینده تیم فکر می‌کنند. اگر اشتباه نکنم برای این مسابقات باید بازیکنان متولد سال ۷۷ انتخاب شوند، اما اگر برای المپیک تیم را ببندیم باید متولدین سال ۷۹ را انتخاب کنند که تجربه شود برای آن موقع. به هر شکل این خیلی اهمیت دارد که استراتژی چیست. باید سریع تصمیم‌شان را بگیرند.
-سرمربی تیم‌ملی امید با چالش‌های زیادی مواجه است.
شناخت بازیکن شرط است، تیم‌ملی امید و حتی جوانان شاید در کنار مسایل فنی، با مساله خروجی، سربازی، ندادن بازیکن از سوی تیم‌ها، نیامدن به اردوها هم مواجه شوند. نمی‌دانم بازیکن‌هایی که در رده امید بازی می‌کنند در لیگ چند تا هستند. این‌ها تمام چالش‌های یک ماه آینده هست و مهدی باید در موردش خیلی تلاش زیادتری کند. درنهایت امیدوارم باوجود تمام این مشکلات موفق باشند.
-نقل و انتقالات پرسپولیس را تا اینجای کار چطور دیدید؟
نسبت به هارمونی بازیکنان در داخل ایران، پرسپولیس مشکلات خیلی کمتری نسبت به تیم‌های دیگر دارد. درواقع در ایران مشکل چندانی با این بازیکنان نداریم اما برای لیگ قهرمانان آسیا باید استانداردها بالاتر برود که اگر بار دیگر به فینال رسیدیم، بتوانیم با این بازیکنان در فینال برنده باشیم.
-رونالدو رکورد علی دایی را شکست. پیام‌های زیبا و محترمانه‌ای بین آن‌ها ردوبدل شد.
کار بزرگی که علی انجام داده، یک کار تاریخی هست و این برای کشور ما کار بزرگی بود ولی خیلی ساده از رویش رد می‌شویم و مانور نمی‌کنیم. تازه زمانی که یکی دیگر آن رکورد را می‌شکند در موردش همه صحبت می‌کنند. ما کارهای بزرگ خودمان را سرسری می‌گیریم و عدم تقدیر از بازیکنان و مربیان بزرگ و کسانی که کارهای بزرگ انجام می‌دهند یک ضعف در سیستم ورزش خودمان است. درحالی‌که باید به آن بال‌وپر دهیم که برای بقیه جوانان فرهنگ‌سازی شود. باید از این کارهای بزرگ تقدیر شود نه اینکه وقتی یکی رسید، صرفا به خاطر آنکه آن یک نفر رسیده همه یاد آن کار بزرگ بیافتند. با شکسته شدن رکورد توسط رونالدو، چیزی از ارزش کار علی دایی کم نمی‌شود چون او و رونالدو کاری بالاتر از استاندارد انجام داده‌اند و این همیشه پابرجاست. رونالدو هم بازیکن فوق‌العاده بزرگی است، هم به او و هم علی دایی تبریک می‌گویم زدن این‌همه گل در بازی ملی کار هرکسی در تاریخ نیست.
