همیشه در بازی‌‌‌‌‌های اول کسب ۳ امتیاز بیشتر از ارائه بازی زیبا اهمیت دارد. اینکه در شروع کار ۳ امتیاز شیرین دشت شود، در روحیه تیم تاثیر فوق العاده‌ای خواهد داشت، آنهم درست وقتی که همه همچنان در شوک شکست ۳ بر صفر مقابل الهلال هستند.
پرسپولیس در هفته اول در اهواز، که بردن هیچ یک از تیم‌‌‌‌‌های خوزستانی در شهر خودشان هیچ‌وقت راحت نبوده و نیست، موفق شد فولاد را با نتیجه ۳ بر یک شکست دهد.
شاگردان یحیی گل‌محمدی فردا (چهارشنبه) در تهران میزبان تیم نساجی هستند. در ارتباط با بازی‌‌‌‌‌های انجام شده و بازی پیش رو با امیرحسین اصلانیان صحبت کردیم.
گفت‌وگوی روزنامه پرسپولیس با مهاجم سال‌‌‌‌‌های گذشته سرخپوشان و پیشکسوت فوتبال را در زیر می‌خوانید:
بگذارید از بازی با الهلال شروع کنیم، از دیداری که پرسپولیسی متفاوت از تمام این سال را در زمین دیدیم.
اگر بخواهیم ۲ تیم را مقایسه کنیم؛ آنها در همه پست‌‌‌‌ها از ما بهتر بودند، هیچ جوری نمی‌‌شود دو تیم را با هم قیاس کرد. ما از آنها خیلی ضعیف‌تر بودیم و حتی ممکن بود ۶گل هم بخوریم. این فاصله فوتبال باشگاهی ایران و عربستان است. باید بیشتر کار کنیم که سال‌‌‌‌‌های آینده در مسابقات آسیایی پرقدرت ظاهر شویم. آنها یک بازیکن ۱۸ میلیون یورویی داشتند، ما کی از این پول‌‌‌‌ها در فوتبال مان خرج می‌کنیم؟ نگاه کنید همان همان ساختاری که باعث می‌شود از الهلال گل بخوریم را در تیم‌ملی هم مشاهده می‌کنیم. لیگ مان در حال سقوط است و تولید بازیکن نمی‌‌کند. الان سالهاست که در پست‌‌‌‌‌های مختلف یک جوان و پدیده نمی‌‌بینیم این نسل فوتبال مان تمام شود نوشته می‌دهم که فوتبال مان از بین می‌رود. این نسل طلایی ما آخرین جام‌جهانی را بازی می‌کنند، امیدوارم این ستاره‌‌‌‌‌های ما که در لیگ‌‌‌‌‌های خارجی بازی می‌کنند به بهترین شکل مدیریت شوند و مربی مناسب تری برای تیم‌ملی در نظر بگیرند تا در این جام‌جهانی نتایج خوبی بگیرند.
پس شما هم جزو آن دسته هستید که اسکوچیچ را برای تیم‌ملی مناسب نمی‌‌دانید.
من از نظر علمی می‌گویم، بارفنی و دانش در گردش نیمکت یک تیم باید از بازیکنان داخل زمین بیشتر باشد تا تاکتیک روز دنیا را بتوانند پیاده کنند. اتفاقاتی که بین طارمی و سرمربی تیم‌ملی افتاد، گفت و گویی که اسکوچیچ کرده بود و چقدر هم بدموقع صحبت کرد، همین را نشان داد. این تیم با اسکوچیچ یا بدون او یا اصلا بدون مربی هم به جام‌جهانی می‌رسد، اما شما نگاه کنید از دوره اول که ما به جام‌جهانی صعود کردیم تا دوره‌‌‌‌‌های بعدی که جلال طالبی، برانکو و حتی کیروش سرمربی هم بودند، ما در همه ادوار سه بازی کردیم و برگشتیم. اگر می‌خواهیم حداقل بعد از اینهمه سال، ۳ بازی‌مان به ۴بازی برسد باید از دانش روز اروپا و استاندارد جهانی استفاده کنیم.
ما حتی کارلوس کیروش که قطعا یکی از مربیان بزرگ دنیا هم بود را ۸ سال به خدمت گرفتیم، اما باز هم در جام‌جهانی به قول شما بیشتر از سه بازی نکردیم. پس یک چیزهایی فراتر از استخدام مربی هم وجود دارد که تا برطرف نشود، نتیجه نخواهیم گرفت.
این تیمی که به اسکوچیچ رسیده، تیمی است که ۸ سال خوب رویش کار شده، این استعدادهایی که در اروپا بازی می‌کنند دستپخت کیروش هستند، درواقع گنجی به این مربی داده شده که رنجی در آن نبرده، گنج ازآنِ نابرده رنجی به اسم اسکوچیچ شده و در عقل من نمی‌‌گنجد چطور ممکن است شما از خونه به خونه به تیم‌ملی ایران برسی! سرمربی تیم‌ملی اگر قرار است از بین مربیان فعال در فوتبال ایران انتخاب شود، به هرحال باید یک سری مراحل را طی کند. او در ملوان نتیجه نگرفته، خونه به خونه را نتوانسته بالا بیاورد و در صنعت نفت هم خودش را به مریضی زد و بعد به تیم‌ملی ایران رسید. کدام مافیا حامی اوست؟ البته یک چیزی هم هست، فدراسیون بودجه برای استخدام مربی سرشناس ندارد. قرارداد اسکوچیچ ریالی و چه‌بسا کمتر از لیگ ماست. عزیزی خادم در ابتدا حرف‌‌‌‌‌های درشتی زد، اما هنوز که چیزی از او ندیده ایم. الان سامان قدوس در یکی از بهترین لیگ‌‌‌‌ها بازی می‌کند، اما به او بازی نمی‌‌رسد. من فکر می‌کنم دسته بندی‌‌‌‌‌هایی در تیم‌ملی وجود دارد و خط و خطوط‌‌‌‌‌هایی داده می‌شود که چه کسانی بازی نکنند. تنها راه برون رفت از این شرایط، این است که به آینده نگاه کنیم و یک مربی در حد و اندازه استاندارد جام‌جهانی بیاوریم.
برگردیم به بحث خودمان، پرسپولیس و فولاد را چطور دیدید؟
تا دقیقه ۶۰ بازی می‌خواستم تلویزیون را خاموش کنم. یک کاغذ جلویم بود تا نکات فنی را یادداشت کنم، حتی یک خط هم ننوشتم. بااینکه سه گل درنهایت زدیم، اما بازی خوبی نبود. البته این را باید در نظر گرفت که پرسپولیس خیلی وقت بود در شرایط مسابقه نبوده، مهره‌‌‌‌‌های کلیدی اش را از دست داده و هنوز بازیکنان جدید در پازل تاکتیکی یحیی قرار نگرفتند. زمان می‌برد که تیم شکل بگیرد. به نظر من استقلال هم در حد قهرمانی بسته نشده، ولی گل‌گهر و سپاهان به همراه پرسپولیس رقابت اصلی قهرمانی را خواهند داشت.
برخی از پیشکسوتان و کارشناسان نظرشان این هست که هافبک‌‌‌‌‌های پرسپولیس در ۲ بازی اخیر کارایی لازم را نداشتند، شما هم همین عقیده را دارید؟
وقتی به پای هافبک‌‌‌‌‌های تیم‌ملی انگار سرب بسته‌اند که یک پاس نفوذی نمی‌‌دهند و بالای ۷۰ درصد پاس‌‌‌‌ها رو به عقب است، چه انتظاری دارید از بازیکنان لیگ؟ طبیعتا اینها بهتر از آنها بازی نمی‌‌کنند، متاسفانه پول همه چیز را تحت الشعاع قرار داده، بازیکن به فکر قرارداد درشت است و بازیکنان امروزی از نظر فنی تشنه نیستند، ظرفها پر شده و نمی‌‌بینم که یک جوان خودش را به آب و آتش بزند و به تیم‌ملی برسد. زمان ما خیلی تلاش می‌کردیم که ملی‌پوش شویم، این لیگ احتیاج به شوک دارد. فکر می‌کنم زمانی که درگیری کیروش و برانکو در فوتبال‌مان بود بازیکنان دوندگی و تلاش شان برای دیده شدن، بیشتر بود. الان در مقایسه با دوره آن ۲ مربی که بازیکنان می‌خواستند خودشان را در معرض دید مربی قرار دهند، خیلی تلاش بازیکنان کمتر شده هم در تیم‌ملی و هم در لیگ.
بازی بعدی پرسپولیس با نساجی است، در تهران.
تیم نساجی بازی اولش را توانست ببرد و به هرحال ۲ بازیکن سابق تیم‌ملی را جذب کردند. فکر می‌کنم بازی بازی ساده‌تری نسبت به اهواز باشد. چون زمان ما هم بازی کردن در اهواز همیشه سخت بود و بیشتر بدون‌گل برمی‌گشتیم. با اینکه بازی کیفیت مناسبی نداشت اما بردش شیرین‌تر از عسل بود. ضمن اینکه اگر به صورت کلی نگاه کنیم آن بازیکنانی که در تیم برانکو بودند اکثرا از تیم جدا شده‌اند، از همان بیرانوند حساب کنید تا خط دفاع که شجاع خلیل‌زاده و کنعانی‌زادگان رفته‌اند و فقط جلال حسینی مانده که او هم ۴۰ سالش شده است و حتما باید بازیکن جایگزین داشته باشیم. در فوروارد یک بلندزن خوب جذب شد اما مغانلو را هم این فصل نداریم. احمد نوراللهی هم رفته است. کسانی که جذب شدند باید با تمرینات و به مرور زمان در پازل یحیی گل‌محمدی قرار بگیرند، اگر می‌خواهند قهرمانی مجدد را به دست آورند، باید تلاش بیشتری کنند. در واقع بار فنی تیم باید بالاتر باشد که بار دیگر قهرمان شوند.
