«استعدادیاب» حلقه گمشده پرسپولیس
مهدی وفامنش – خبرنگار: بعد از جدایی ترابی، علیپور، خلیل زاده و نادری از پرسپولیس و البته محرومیت ۶ ماهه عیسی آل کثیر، پرسپولیس مدتهاست به دنبال جذب یک مدافع و مهاجم است. مساله ای که حداقل در خصوص جذب مدافع بهخوبی پیش نرفته. این در شرایطی است که پرسپولیس فعلا فقط ۳ مدافع وسط تخصصی (سید جلال حسینی، محمدحسین کنعانی زادگان و سید احسان حسینی) را در ترکیب خود دارد و در صورت عدم جذب مدافع خوب با این شرایط باید در ۳ جبهه مهم ازجمله فینال لیگ قهرمانان آسیا بجنگد.
مشکلات عجیب مالی و خالی بودن حساب باشگاه پرسپولیس باعث شده تا این لحظه مدافع خوبی جذب پرسپولیس نشود تا یحیی و تیمش با یک چالش بزرگ روبرو باشند.
البته با توجه به پر بودن سهمیه لیگ برتری و نبود پول شاید بشود در این مقطع حتی حق را هم به باشگاه داد اما نمیشود از این نکته بهسادگی عبور کرد که به خاطر نبود یک یا چند استعدادیاب کار بلد پرسپولیس هیچوقت نمیتواند ستارههای مستعد لیگهای پایینتر را جذب کند.
سالهاست که باشگاههای بزرگ جهان چندین استعدادیاب (در مواردی حتی تیمهای استعدادیابی) را در اختیار دارند و در سراسر جهان به دنبال کشف بازیکنان مستعد هستند. در ۹۰ درصد مواقع هم جذب بازیکنان مستعد برای باشگاهها باعث سودهای چندین میلیون دلاری و البته استفاده درست از بازیکن در راستای اهداف باشگاه میشود.
شاید در حال حاضر حضور یک یا چند استعدادیاب کار بلد در پرسپولیس کاملا احساس میشود. افرادی که بدون چشمداشت مالی و بدون هیچ سوءسابقه در لیگهای پایینتر و البته لیگهای ردههای سنی دنبال جذب بازیکن برای پرسپولیس با ارقام پایین باشند.
چند سال پیش بود که علی دایی سرمربی وقت پرسپولیس دست به جذب ۲ جوان ناشناس برای پرسپولیس زد. آن ۲ بازیکن جوان و گمنام که آن موقع بازیکنان لیگ یکی بودند حالا ستارههای بزرگ فوتبال ایران هستند. مهدی طارمی از بوشهر و احمد نوراللهی از یک تیم یزدی ۲ بازیکن گمنام و ناشناس پرسپولیس در آن مقطع بودند که توسط دایی جذب شدند.
طارمی بعد از به دست آوردن کلی عنوان فردی و تیمی، از پرسپولیس ترانسفر شد و بعد از کسب عنوان آقای گلی لیگ معتبر پرتغال الان شماره ۹ تیم بزرگ و ریشهدار پورتو است. نوراللهی هم بعد از سالها حضور در پرسپولیس هم در تیم ملی فیکس است و هم یکی از کاپیتانهای پرسپولیس.
این یعنی میشود برای جذب ستاره برای پرسپولیس روی لیگهای پایینتر و ردههای سنی سرمایهگذاری کرد و البته این کار نیاز به فردی دارد که فکر به جیب زدن پول و مسایل دیگر غیراخلاقی نباشد.
نکته جالب اینجاست که سال گذشته وقتی محمد محبی ستاره این روزهای سپاهان را بهعنوان یک بازیکن ناشناس به باشگاه پرسپولیس معرفی میکنند مدیریت وقت پرسپولیس اعلام میکند این بازیکن به درد نمیخورد و جای این بازیکنان در پرسپولیس نیست. اما همان موقع سپاهان با زیرکی محبی را جذب میکند و این بازیکن درزمانی اندک هم به تیم ملی میرسد و هم پیشنهادهای سنگین اروپایی و خارجی میگیرد.
تجربه نشان داده برخی بازیکنان گمنام بهواسطه اینکه در اوایل حضورشان در پرسپولیس فشار روی آنها نیست بهراحتی میتوانند در این تیم جا بیفتند و تبدیل به ستارههای فوتبال ایران شوند.
در این بین از تیمهای پایه پرسپولیس هم نباید بهسادگی گذشت. بازیکنی مانند علیرضا حقیقی از تیمهای پایه پرسپولیس به ترکیب اصلی تیم، تیم ملی، تیمهای اروپایی و حتی حضور فیکس در جام جهانی رسید. این یعنی همین الان تیمهای پایه پرسپولیس منبع استعداد هستند و فقط باید کسی باشد که این بازیکنان را ببیند.
واقعیت این است که پرسپولیس برای شکار استعدادهای زیاد فوتبال ایران در لیگهای پایینتر و لیگهای پایه و جذب آنها و تکمیل کردن نیروی انسانی خود نیاز به یک یا چند استعدادیاب کار بلد دارد. هرچند که باوجود مشکلات پیشپاافتاده و البته عجیب مادی و معنوی در این باشگاه که چنین مساله ای بیشتر به رویا شبیه است اما میشود الان هم در همین خصوص کارهایی کرد تا پرسپولیس برای سالهای بعد هم در همه پستها بازیکن جوان و باکیفیت داشته باشد و هم با فروش این نوع بازیکنان سود مالی کند.
انتهای پیام/