مرضیه دارابی – خبرنگار: آخرین افتخار فوتبال ایران را یادتان می‌آید؟ می‌توانست جام ملت‌های ۲۰۱۹ امارات باشد، اما در آن بازی کذایی با ژاپن، هم طعم تلخ تحقیر را مقابل صبوری و انسجام چشم‌بادامی‌ها چشیدیم و هم با تیمی پرهزینه و شاید پر ستاره، از جام ملت‌های آسیا حذف شدیم.
قطر در کمال ناباوری قهرمان آخرین دوره از رقابت‌های جام ملت‌های آسیا شد. در جام ملت‌های قبلی هم شکست تلخی را مقابل عراق تجربه کردیم، هر ۲ نتیجه هم در زمان سرمربیگری کارلوس کیروشی به دست آمد که تا پیش از ویلموتس، گران‌ترین سرمربی تاریخ فوتبال ایران به شمار می‌رفت و البته جزو چند مربی گران‌قیمت جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه هم محسوب می‌شد.
در دوره طولانی‌مدت و ۸ ساله حضور کیروش، دیواری پرتغالی پیرامون تیم ملی کشیده شد و این فقط سرمربی جنجالی تیم ملی بود که در مورد همه‌چیز تصمیم می‌گرفت و در هر موضوعی از فوتبال ایران که به‌واقع نیز به او ارتباط چندانی پیدا نمی‌کرد هم می‌خواست تصمیم‌گیرنده باشد. بعد از کیروش، قرار بود مربی‌ای بزرگ‌تر از او برای تیم ملی ایران انتخاب شود، اما درنهایت تأسف‌بارترین قرارداد تاریخی فوتبال ایران به نام جانشین کیروش نوشته شد، به‌واقع بعد از قطع همکاری ایران و کیروش، نه تیم ملی ما رنگ آرامش به خود دید و نه کیروش در کلمبیا توانست کارنامه موفقی از خود بر جای بگذارد.
تا اینجای کار جریمه‌ای ۱۷۰ میلیارد تومانی از مارک ویلموتسی که درنهایت یک ماه هم بالای سر تیم ملی ایران نبود و مدت همکاری اش با ایران به ۶ ماه هم نرسید، روی دست فوتبال ما ماند.
از آن بدتر، شکست‌های تلخی بود که مقابل بحرین و عراق تجربه کردیم و حالا صعودمان به جام جهانی بعدی با اما و اگرهای فراوان مواجه شده است.
در حقیقت بعد از این‌همه هزینه برای کیروش و ویلموتس، دستاوردی به نام فوتبال ایران نوشته‌نشده است. تنها دستاورد مهم این سال‌ها، ۲ بار حضور متوالی در جام جهانی بوده که البته با بازیکنان خوب و بنامی که در این سال‌ها در اختیار داشتیم و لیگ حرفه‌ای که به صورت باشگاهی برگزار می‌کنیم، این حداقل حق فوتبال مان بوده که در جام جهانی حضورداشته باشیم. غیر از حضور، دستاورد دیگری به نام فوتبال ملی ما در این سال‌ها نوشته‌نشده است.
بی‌شک، ۲ بار فینالیست شدن پرسپولیس در آسیا، مهم‌ترین دستاورد فوتبال ایران در سال‌های گذشته بوده است. این تیم باوجود پنجره بسته، سال ۲۰۱۸ به فینال آسیا رسید، اگر با مصائب عجیب‌وغریب مواجه نمی‌شد و کمبود بازیکن نداشت، چه‌بسا در همان سال هم می‌توانست اولین تیم ایرانی لقب بگیرد که در ورژن جدید لیگ قهرمانان، کاپ گرفته است.
همان وقت هم عملکرد پرسپولیس مقابل حریفانِ تا دندان مسلح، تمجید دوست و دشمن را به همراه داشت. آن نایب‌قهرمانی هم به لحاظ مالی پول بسیار خوبی را به‌حساب باشگاه آورد و حالا بار دیگر این تیم بازهم باوجود دنیایی از مشکلات و کمبودها، بهترین تیم ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا بوده که بهترین عملکرد را در لیگ متمرکز و کرونایی داشته و درنهایت با شکست النصر عربستان از غرب آسیا جواز حضور در فینال آسیا را دریافت کرده است.
این روزها همه پیشکسوتان و کسانی که دل شان به حال فوتبالِ ورشکسته و بیمارِ ایران می‌سوزد، می‌گویند باید از این تیم حمایت کرد تا قهرمان آسیا شود. می‌خواهیم بگوییم در واقع حمایت از پرسپولیس، تنها حمایت از یک باشگاه برای موفق شدن نیست، بلکه حمایت از تنها تیمی است که توانسته در این اوضاع نابسامان فوتبال ایران، دستاوردهایی را در این سال‌ها از آن خود و فوتبال مان کند.
این بار هم پای منافع ملی در میان است. اگر پرسپولیس قهرمان شود قطعا این تاثیر بسزایی در این وضعیت روی دیدگاه فیفا و AFC بر تیم‌های ایرانی خواهد داشت. غلو نکنیم، شاید حتی در برخی پرونده‌های حقوقی که مشخصا حق با ماست، اما ابزار و شاید سواد حقوقی لازم برای دفاع از حق‌وحقوق مان را نداریم هم نگاه‌ها کمی تغییر کند.
جدای از این اعتباری که قهرمانی پرسپولیس به فوتبال ایران می‌دهد، درآمدزایی سرخپوشان از لیگ قهرمانان آسیا هنگفت خواهد بود. اگر قانون منع عقد قرارداد جدید با بازیکنان و مربیان خارجی نبود، بازهم خیلی از تیم‌ها توان استفاده از خارجی‌ها را به خاطر این مابه‌التفاوت وحشتناک ریال و دلار نخواهند داشت، اما موفقیت قرمزها در فینال آسیا، می‌تواند نگرش‌ها به حضور در فوتبال ایران را تغییر دهد، چراکه منع به استفاده از بازیکنان و مربیان خارجی نمی‌تواند قانونی ماندگار باشد و درهای فوتبال را نمی‌شود به روی دنیا بست
در این وضعیت آورده مالی پرسپولیس به فوتبال ایران هم چشمگیر خواهد بود. در این فوتبال ورشکسته که متولی پرسپولیس و استقلالش وزارت ورزش است، قطعا آورده قهرمانی آسیا برای صرفا یک باشگاه نیست.
پرسپولیس تا همین جای کار ۳ میلیون دلار از لیگ قهرمانان آسیا درآمدزایی کرده و اگر در تک بازی ۲۹ آذر هم بتواند به بردهای قبلی اش ادامه دهد، ۴٫۵ میلیون دلار دیگر نیز دریافت خواهد کرد.
در این وضعیت بازهم تاکید می‌کنیم که حفظ آرامش پرسپولیس و حمایت از این تیم، در واقع به فوتبال ایران اعتبار خواهد داد و چه‌بسا انگیزه ملی پوشان را نیز برای بازی‌های باقی‌مانده مرحله گروهی جام جهانی افزایش دهد.
فوتبال ایران بعد از فینالِ پیش رو، خیلی چیزها را در خود تغییر کرده می‌بینید. کاش که این تک بازی به سود سرخپوشان تمام شود، نانِ این افتخار را در فوتبال ایران همه خواهند خورد.
انتهای پیام/
